Θεούσοι, θεούσες και η υποκρισία σε όλη της την δόξα!

Συνηθίζω να λέω πως τρία πράγματα σιχαίνομαι στην ζωή μου :

Την υποκρισία, τον οίκτο και την αχαριστία.

Σήμερα, μια και εκνευρίστηκα τελευταία πολύ, θα μιλήσω για την υποκρισία.

Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσω πως ούτε άθεη είμαι, ούτε ανήκω σε κάποια αίρεση, Ελληνίδα είμαι, έτσι, για να μην έχουν να λένε μερικοί – μερικοί, που τυχόν διαβάσουν τα γραφόμενα μου. Αλλά στο κάτω – κάτω ποσώς με ενδιαφέρει η άποψή τους… και φυσικά δεν θα πάρει όλους «η μπάλα», απλά μία μερίδα και ο έχων νουν  νοείτω…

Η υποκρισία... Την οποία συναντάμε καθημερινώς γύρω μας σε διάφορες καταστάσεις.  Άσχετο που, πάντως την συναντάμε.

Αυτό λοιπόν που με εκνευρίζει αφάνταστα, είναι η υποκρισία μερικών ανθρώπων που το παίζουν θεούσες – οι. Τους συναντάμε την Κυριακή στην εκκλησία, να κάνουν μεγάλους σταυρούς. Τους συναντάμε στην διπλανή πόρτα, στον χώρο εργασία μας, στις κοινωνικές μας εκδηλώσεις. Με μακριές φούστες και πουκάμισα κουμπωμένα μέχρι τον λαιμό, με μαλλιά μαζεμένα οι γυναίκες ,  με ύφος οσιομάρτυρα, χαμηλοβλεπούσες – οι… κλπ κλπ.

Και ως προς τους συνανθρώπους μου που είναι όντως βαθειά θρησκευόμενοι και τηρούν τον λόγο του Κυρίου τους, δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Τους θαυμάζω κι όλας!

Εκνευρίζομαι όμως  με μερικούς και μερικές οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους ανθρώπους της εκκλησίας, ντύνονται άκρως συντηρητικά, νηστεύουν, κοινωνούν, αλλά…

Αλλά την επόμενη ώρα που θα βγουν από την εκκλησία…

… ουαί σ’ όποιον τύχει στον δρόμο τους !

Κάπου εδώ ξεκινάει η υποκρισία τους.

Τους έχω συναντήσει να κουτσομπολεύουν ασυστόλως την κοπελίτσα της διπλανής πόρτας για το ντύσιμό της, ή την γειτόνισσα τους που χώρισε, ή ακόμη  ακόμη τον παπά της ενορίας τους γιατί στο πανηγύρι του χωριού, τόλμησε να χορέψει συρτό… λες και χόρεψε belly dance ο άνθρωπος… Πατόφτυαρο κανονικό δηλαδή… κι ας κοινώνησαν πριν λίγο…

Τους έχω συναντήσει να κατακρίνουν τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, (ξέρω – ξέρω, έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια…) και από την άλλη έχω συναντήσει κάποιους «θεούσους» να ξεσαλώνουν σε ξενυχτάδικα άλλης πόλης. Τους άκουσα να κατηγορούν το διαζύγιο κι από την άλλη να τα «ρίχνουν» σε κάποια χωρισμένη, ή και παντρεμένη. Να απλώνουν και τα ξερά τους τάχα – τάχα από συμπάθεια προς εσένα…  Αλλά στο περιβάλλον τους, μεγαλοσταυρίτες – τισες…

Να θεωρείται ένα ζευγάρι που συζεί ή που απλά έχει μία σχέση , αμαρτωλό, και  αυτοί να έχουν εκ παραλλήλου με τον γάμο τους εξωσυζυγική σχέση.

Το σεξ, σου λένε, είναι αμαρτία, αν το κάνεις δίχως τεκνοποίηση… Πρώτον δεν είμαι κουνέλα, δεύτερον δεν είμαι κουνέλα ούτε λαγός και τρίτον δεν είναι αμαρτία, να κάνω παιδιά, αν δεν μπορώ να τα συντηρήσω; Δηλαδή να κάνω παιδιά και να τα έχω στην ανέχεια; Κι έπειτα κλείνουμε σαν άνθρωποι, αν δεν μπορούμε να κάνουμε παιδιά; Σας έχει πει κανένας ότι το σεξ προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη και της μήτρας; Χμμμ πιστεύω πως ναι, εξ ού και οι εξωσυζυγικές σας σχέσεις κύριοι και κυρίες θεούσοι – ες….

Τους έχω συναντήσει όμως και στο εργασιακό περιβάλλον. Είτε ως συναδέλφους, είτε ως αφεντικά. Να διδάσκονται και να πιστεύουν «εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα» αλλά να λατρεύουν το χρήμα.

Ποιος είναι τελικά ο Θεός σας; Αυτός που ξέρω εγώ; Αυτός που δίδαξε την ταπεινότητα και την αγάπη;  Ή μήπως ο δικός σας, έχει άλλους νόμους αγάπης και διαβίωσης;

Γιατί ο δικός μου μιλάει για δικαιοσύνη. Ο δικός σας μιλάει για καταπάτηση των δικαιωμάτων του εργαζόμενου… Ο δικός μου μιλάει για αδελφοσύνη. Ο δικός σας, για διαίρει και βασίλευε…

Ο δικός μου (αυτός που μου δίδαξαν όταν ήμουν μικρό παιδί) μιλάει «ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν». Ο δικός σας «ο έχων δύο χιτώνες να δίνει κανέναν»… Το «αγαπάτε αλλήλους» να ξεχνιέται και να ρίχνετε πισώπλατα μαχαιρώματα. Το νόημα της αδελφοσύνης να πηγαίνει περίπατο και να αντιμετωπίζεις ως εργαζόμενος το «διαίρει και βασίλευε»… Η δε δικαιοσύνη να ισχύει μόνο για τον εαυτό σας, κατασπαράζοντας τους συναδέλφους σας, ή ως αφεντικά αδικώντας το προσωπικό σας είτε σε θέματα αμοιβής, είτε αφήνοντας το απλήρωτο, πάντα στο όνομα του κέρδους…

Ω! μεγαλοσταυρίτες! Ω! υποκριτές!

Θα μου πείτε, πως όσο και να φωνάζω, δεν συγκινούνται. Ναι το ξέρω. Απλά τα είπα και ξεθύμανα. Ξέρω πως ο δικός μου τρόπος ζωής ή ίσως – ίσως και ο δικός σας, ξεβολεύει πολλούς και πολλές. Τον προτιμώ όμως, από το να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου.

Προτιμώ να έχω μία σχέση και να μην είμαι παντρεμένη, απλά γιατί δεν πιστεύω στον θεσμό του γάμου, αλλά ξέρω πως τιμώ την σχέση μου, παρά να είμαι παντρεμένη για τον κόσμο και κατά τα άλλα να μην τολμάει ο σύντροφός μου να περάσει κάτω από την Καμάρα…

Προτιμώ να βοηθώ έστω και από το υστέρημά μου κάποιον που έχει ανάγκη, από το να προσκυνώ το χρήμα και να γίνομαι παραδόπιστη εις βάρος των συναδέλφων μου ή του προσωπικού μου…

Αρκετή φαιά ουσία χάλασα όμως για χατίρι σας… Η γιαγιά μου έλεγε  «κάθε αρνάκι από το ποδαράκι του κρέμεται» κι είχε απόλυτο δίκιο.

Κάντε ότι θέλετε. Δεν με αφορά. Δικός σας ο σταυρός, δικός σας και ο ώμος. Απλά σιχαίνομαι την υποκρισία σας και έπρεπε να τα πω. Όχι πως θα ιδρώσει το αυτάκι σας, αντίθετα θα βρεθώ και κατηγορούμενη. Σκασίλα μου μεγάλη. Απλά να ξέρετε, ότι φορώντας την προβιά του αρνιού, δεν παύετε να είσαστε λύκοι και δεν ξεγελάτε κανέναν. Και σίγουρα υπάρχουν άτομα, που «μυρίζουν» την κουτοπονηριά σας από χιλιόμετρα μακριά… Απλώς σας ανέχονται …

Αλλά, και κλείνω εδώ, όλα εδώ πληρώνονται και έτσι για την ιστορία, σας είπε ποτέ κανένας πως τα σάβανα δεν έχουν τσέπες;

Αλήθεια κύριοι θεούσοι και θεούσες, όταν εξομολογήστε, τι λέτε στον πνευματικό σας;

redhead

Υ.Γ.. ψψψτ και τώρα που καλοκαιριάζει, πάρτε και κανένα ξυραφάκι... ο θεούλης δεν είπε ότι πρέπει να μυρίζει ο ιδρώτας σας για να είσαστε καλοί χριστιανοί...