Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Εποπτεία στα όρια της αποικιοκρατίας για Ελλάδα

Ευρεία υποστήριξη αποκτά η πρόταση να τεθεί η Ελλάδα υπό εποπτεία ακόμα και με περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, σύμφωνα με το Reuters, που μάλιστα κάνει λόγο για νέα μορφή αποικιοκρατίας.

Βάσει της πρότασης, η προς το παρόν ολιγομελής ομάδα δράσης της Κομισιόν, που βρίσκεται στην Αθήνα υπό τον κ. Horst Reichenbach θα στηριχθεί με εκατοντάδες τεχνοκράτες που θα έρθουν στην Ελλάδα, θα αποκτήσει ορισμένες εκτελεστικές αρμοδιότητες και θα έχει τον τελικό λόγο σε διάφορους τομείς όπως επί παραδείγματι στις αποκρατικοποιήσεις.

Πηγές του πρακτορείου Reuters αναφέρουν πως αν και ορισμένοι – κυρίως οι Ιρλανδοί – απορρίπτουν την πρόταση «ως μία νέα μορφή αποικιοκρατίας» η ευρύτερη στήριξη ενισχύεται. «Ή θα γίνει αυτό, ή δεν θα λάβουν άλλα χρήματα» αναφέρει μία πηγή του Reuters προσκείμενη στις διαπραγματεύσεις και συμπληρώνει πως η ομάδα δράσης πρέπει να «αναλάβει ορισμένες από τις λειτουργίες του κράτους ώστε να λειτουργήσει η μηχανή».

«Το μέγεθος της παρέμβασης θα είναι άνευ προηγουμένου» αναφέρει Ευρωπαίος αξιωματούχος και συμπληρώνει: «Εάν είχαμε ενδείξεις υπεύθυνης διαχείρισης όπως συνέβη στην Ιρλανδία, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αυτό όμως, λείπει στην Ελλάδα». «Είναι σαφής η στήριξη για μεγαλύτερη εποπτεία στην Ελλάδα» καταλήγει.
Άλλος αξιωματούχος αναφέρει στο Reuters ότι υπάρχει η σκέψη για την δημιουργία μόνιμου σώματος στην Ελλάδα που θα συνεχίσει το έργο του κλιμακίου της τρόικας.
«Χρειαζόμαστε κάποιον που να μιλάει ελληνικά, αλλά που να μην είναι με την πλευρά των Ελλήνων» αναφέρει ο αξιωματούχος συμπληρώνοντας πως το σχέδιο "πρέπει να παρουσιαστεί προσεκτικά, ας το ονομάσουμε τεχνική βοήθεια.. ή κάπως αλλιώς. Δεν μπορούμε να τους ποδοπατήσουμε".

«Είναι θέμα εξουσίας» παραδέχεται ο αξιωματούχος και συμπληρώνει: «Θα υπάρξει μεγάλη αντίσταση. Η επίσημη εξουσία δεν θα είναι πλέον στα χέρια τους, οι Έλληνες πρέπει να το δεχθούν αυτό».

Χλιαρή διάψευση από ΚομισιόνΑπαντώντας σε σχετική ερώτηση πάντως, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν διευκρίνισε πως όλα αυτά δεν είναι νομικά εφικτά βάσει των υπαρχουσών συνθηκών της ΕΕ.

«Αυτό το σενάριο δεν εξετάστηκε ποτέ από την Κομισιόν»
δήλωσε εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και συμπλήρωσε: «Η Κομισιόν δεν έλαβε ποτέ παρόμοιο αίτημα από κάποιο κράτος – μέλος».

«Η ομάδα δράσης έχει διοικητική δομή που στοχεύει στην στήριξη των ελληνικών αρχών στην προσπάθειά τους να εφαρμόσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που αποφασίστηκαν από την τρόικα και να απορροφηθούν καλύτερα τα διαθέσιμα κοινοτικά κονδύλια», αναφέρει και τονίζει: «Μία διοικητική οργάνωση δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να αναλάβει τον έλεγχο από το νομοθετικό σώμα, την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση στην Ελλάδα ή σε όποιο άλλο μέρος».
«Κάτι τέτοιο δεν είναι πολιτικά κατάλληλο και δεν είναι νομικά εφικτό βάσει των υπαρχουσών συνθηκών» κατέληξε.
Από την άλλη πλευρά, πάντως, η Α. Μέρκελ μιλώντας σε στελέχη του κυβερνητικού συνασπισμού ανέφερε πως είναι πιθανό μεταξύ των λύσεων να περιλαμβάνεται η μόνιμη παρουσία της τρόικα στην Ελλάδα.

Πηγή : http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/662561/Article.aspx

Η ιστορία του μεταπολιτευτικού συστήματος (ή αλλιώς ξεπουλήματος)

Τι παίχτηκε και παίζεται πίσω από τις πλάτες μας...


Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

«Το πείραμα του Βέργκλ» – Ένας Δήμαρχος κερδίζει το οικονομικό σύστημα!


Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία, όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932. Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής,  είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας, ότι δεν θα τους προδώσει.
Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.  Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά.
Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία. Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως «Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας», κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.

Τα χρήματα του Wörgl


Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια  που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί. Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα: Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σαν γραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία  αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.
Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου. Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση της ζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού. Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα. Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος. Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα. Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωπος στην υπηρεσία των πολιτών. Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932: «Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση.  Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε! -Είναι καιρός, με αποφασιστική και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους. Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας – Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιών και έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».

Η επιτυχία του Wörgl

Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών. Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το «θαύμα του Wörgl». Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας  που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους. Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης: «Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα  φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό). Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα  γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την  πλάκα: «Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933″. Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell.
Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος.  Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα. Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους. Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο. Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων). Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς  τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων».
Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων. Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους  αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»

Το τέλος

Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα. Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση «νομίσματος έκτακτης ανάγκης». Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια. Το 1938 ο Χίτλερ προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας (χωρίς να βρει την παραμικρή πολεμική αντίσταση) με έναν από τους λόγους για αυτό, το ότι πολλοί άνθρωποι τον είδαν ως τον οικονομικό και πολιτικό σωτήρα τους. Ακολούθησε ο Πόλεμος, και το πείραμα του Wörgl έμεινε στην Ιστορία.
Το συμπέρασμα (Θοδωρής Παναγιωτίδης)
Το μόνο που θέλουμε να καταλάβουν όλοι  είναι αυτό που ο έλεγε ο Ζολώτας. Δώστε χρήμα στην αγορά για να κινηθεί η οικονομία! Είναι απαράβατος όρος για να καταπολεμηθεί η ύφεση που στραγγαλίζει τους πολίτες. Σε αυτή την περίπτωση όμως στραγγαλίζονται οι περιουσίες των λίγων και βέβαια τω τραπεζών που θέλουν ένα γερό και όχι υποτιμημένο νόμισμα σε μικρή ποσότητα και συγκεντρωμένο γύρω από αυτούς, για αυτούς! Αυτή είναι και η περίφημη αξία του ευρώ, που δυστυχώς κουβαλάμε στις τσέπες μας! Απλά έχει να κάνει με καθαρά πολιτικές επιλογές και αυτό είναι που επιθυμούμε να κατανοήσετε όλοι. Υπάρχουν αρκετά οικονομικά ρεύματα και σκέψεις, η κυρίαρχη σκέψη είναι αυτή του σκληρού κεφαλαίου όμως, που έχει επιβληθεί με σοκ και δέος πάνω στις ζωές των ανθρώπων. Ό, τι βιώνετε αυτή την στιγμή και βιώνουμε, θα μπορούσε να αλλάξει μόνο μα μόνο με πολιτική απόφαση και διαφορετική οπτική προσέγγιση των πραγμάτων! Το θέμα είναι, πριν ασκήσουμε το δημοκρατικό μας δικαίωμα στις κάλπες, να κατανοήσουμε την πολιτική τοποθέτηση του υποψηφίου στα Οικονομικά! Είναι υπέρ της πατρίδας και των πολιτών του ή υπέρ των τραπεζών και των ολίγων;
Στη δεύτερη περίπτωση έχετε πάρει τις απαντήσεις σας, γιατί τις βιώνετε! Το έκτρωμα που ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει καταπιεί στην πορεία της οικονομίες, χώρες, ζωές, παραγωγή και έχει δημιουργήσει βήμα προς βήμα μία ιδιότυπη Γερμανογγαλική Ευρωπαϊκή Αυτοκρατορία με την σύμφωνη γνώμη των αδαών πολιτών και των προδοτικών κοινοβουλίων που τους εκπροσωπούν! Μία είναι ή λύση και την γνωρίζετε! Μόνο έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε μία ευκαιρία όχι για εμάς, αλλά τουλάχιστον για τα παιδιά μας να παραδώσουμε ένα καλύτερο αύριο! Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, απλά θα υποστούμε όλες τις συνέπειες μίας υπό κατοχή χώρας! Μην ακούτε τους αυτόκλητους οικονομολόγους των τηλεοπτικών παραθύρων με τα 10 και 15 γραφεία τύπου τραπεζών που εκπροσωπούν! Για εκείνους είστε απλά οι εργάτριες – μέλισσες, μόνο η Βασίλισσα πρέπει και έχει δικαίωμα να επιβιώσει! Μην πείθεστε από αμόρφωτους ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται ειδικοί και στην πραγματικότητα είναι όχι μόνο αδαείς, αλλά και επικίνδυνοι, γιατί πλουτίζουν από το ίδιο σύστημα που τους επέλεξε και τους βάφτισε οικονομολόγους για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντά τους! Διεκδικήστε το δικαίωμα στην ζωή, που κανείς δεν δικαιούται να σας στο στερήσει!
Μην αναβάλετε την αντίδραση σας για αύριο, γιατί αύριο θα είναι αργά! Γράφονται σελίδες της ιστορίας σήμερα και μην το ξεχνάτε! Αποφασίστε απλά, εάν θέλετε η ιστορία να δείχνει φωτογραφίες με τα αποσκελετωμένα παιδιά σας, που τα τρώνε οι μύγες ή εάν θέλετε να έχει φωτογραφίες με εσάς να κερδίζετε πίσω την αξιοπρέπειά σας και την Δημοκρατία από αυτούς που σας εκμεταλλεύτηκαν, σας κορόιδεψαν και σας εκτέλεσαν τα όνειρα και τις ελπίδες σας! Μην διεκδικείτε ο καθένας μόνος σας! Όλοι μαζί! Γίνετε Αλληλέγγυοι, γιατί μόνο η ισχύς εν τη ενώσει θα σας χαρίσει αυτό που οραματίζεστε για εσάς και τα παιδιά σας! Στην Γαλλία, που η έννοια της Αλληλεγγύης είναι αρκετά ανεπτυγμένη, όταν οι δάσκαλοι του Δημοσίου κατέβηκαν στους δρόμους, πολύ πρόσφατα, δίπλα τους στάθηκαν και οι δάσκαλοι του Ιδιωτικού Τομέα. Αυτό είναι απλό παράδειγμα! Κινητοποιηθείτε όμως Έλληνες, γιατί όσο και αν το αρνείστε, το τέλος της διαδρομής έφτασε και η θα σημάνει την έναρξη της απόλυτης εξαθλίωσής σας στα βάθη των αιώνων ή θα είστε η γενιά των ανθρώπων, που ξύπνησε, σηκώθηκε και κέρδισε!