Στη δημοτική κοινότητα Δρυμού Εισαγγελική έρευνα για την ποιότητα νερού στη Θεσσαλονίκη

Την παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, προκάλεσαν δημοσιεύματα σχετικά με την ποιότητα του νερού στη δημοτική κοινότητα Δρυμού Θεσσαλονίκης.

Προηγήθηκε προ ημερών ανακοίνωση της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ωραιοκάστρου, σύμφωνα με την οποία, το νερό στην εν λόγω περιοχή χαρακτηρίζεται μη πόσιμο και ακατάλληλο για μαγείρεμα, καθώς από τις ποιοτικές αναλύσεις προέκυψε ότι περιέχει υψηλή περιεκτικότητα νιτρικών. 

Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ευάγγελος Μαδεμλής, διέταξε να διενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση για να διαπιστωθεί εάν τελέστηκαν τα προβλεπόμενα από το νόμο αδικήματα. Η έγγραφη παραγγελία δόθηκε στην εισαγγελέα ποινικής δίωξης.

Πηγή: http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=235178

Η διαχρονικότητα της Ελληνικής γλώσσης είναι αδιαμφισβήτητη και αυταπόδεικτη!

Η διαχρονικότητα της Ελληνικής γλώσσης είναι αδιαμφισβήτητη και αυταπόδεικτη!

Μεταξύ πολλών παραδειγμάτων ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα:

Μικροί (οι .ομήλικοι εξ ημών.) είχαμε παίξει το γνωστό παιδικό παιχνίδι : δύο ομάδες αντιπαρατιθέμενες, εναλλάξ να εφορμούν η μία της άλλης ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα λόγια, που όλοι νομίζαμε αποκυήματα παιδικής φαντασίας και κουταμάρας (μετέπειτα πήρε την μορφή: «έλα να τα βγάλουμε»)

 

«Ά μπε, μπα μπλόν, του κείθε μπλόν, ά μπε μπα μπλόν του κείθε μπλόν, μπλήν-μπλόν.»

Τι σημαίνουν αυτά;  Μα , τι άλλο, ακαταλαβίστικες παιδικές κουταμάρες, θα ειπεί κάποιος.

Όμως δεν είναι έτσι.

Ατυχώς, η Ελληνική, εδέχθη πλείστες όσες προσβολές από εξελληνισμένους βαρβάρους, Σλάβους, Τουρκόφωνους, Λατίνους κ.ά.., που δεν κατανοούσαν την ελληνική -ούτε κάν είχαν την φωνητική ανατομία που θα τους επέτρεπε σωστές εκφωνήσεις φωνηέντων – εμιμούντο τις φράσεις, παραφράζοντάς τις συχνότατα, και έτσι διεστραμμένα και παραμορφωμένα, έφθασαν μέχρι των ημερών μας, ώστε πλέον να μη αναγνωρίζονται.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εισήχθησαν εις την Ελληνική, όροι, λέξεις και φράσεις, ως μέσα από παραμορφωτικό κάτοπτρο είδωλα, καθιστάμενα αγνώριστα στον απλό κόσμο.

Ας επανέλθουμε στο πιο πάνω.

Η όλη. στιχομυθία, προήρχετο από παιδικό παιχνίδι που έπαιζαν οι Αθηναίοι Παίδες (και ου μόνον.), και ταυτόχρονα εγυμνάζοντο στα μετέπειτα αληθινά πολεμικά παιχνίδια.
Πράγμα απολύτως φυσικό, αφού πάντοτε ο Αθηναίος Πολίτης ετύγχανε και Οπλίτης! (βλέπετε παίζοντας και με τα γράμματα, προκύπτουν συνδεόμενες έννοιες.Πολίτης – Οπλίτης)

Τι έλεγαν λοιπόν οι αντιπαρατιθέμενες παιδικές ομάδες, που τόσον παραφράσθηκε από τους μεταγενέστερους;;

 
Ιδού η απόδοση:
«Απεμπολών, του κείθεν εμβολών !!!…» (επαλαμβανόμενα με ρυθμό, εναλλάξ από την δείθεν επιτιθέμενη ομάδα)

Τι σήμαιναν ταύτα;  Μα..απλά ελληνικά είναι! « Σε απεμπολώ, σε απωθώ, σε σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών σε (βλ. έμβολο) με το δόρυ μου, με το ακόντιό μου!!!

redhead

Ακατάλληλο το νερό στο Δρυμό Θεσσαλονίκης...

Όπως ανακοινώθηκε ΣΗΜΕΡΑ από τη δημοτική επιχείρηση ύδρευσης, «το νερό χαρακτηρίζεται μη πόσιμο και ακατάλληλο για μαγείρεμα», έπειτα από πρόσφατες ποιοτικές αναλύσεις οι οποίες έδειξαν  υψηλή περιεκτικότητα νιτρικών.

Και ερωτώ εγώ τώρα, η άσχετη : πόσο καιρό κύριοι το γνωρίζετε και το κρύβετε από τον κόσμο; Πάρα πολύ!!! Από το καλοκαίρι ήδη είχαν κυκλοφορήσει ενημερωτικές επιστολές τοπικοί σύλλογοι στους κατοίκους, και εσείς το διαψεύσατε...

ΓΙΑΤΙ;  Πάλι την καρεκλίτσα σας φροντίζατε νομίζω...
Μέχρι πότε θα παίζετε με την νοημοσύνη μας;

redhead

Ελλάδα 2012:Tρομακτικές οι συμπτώσεις με το έτος 1843…(τυχαίο;;)

Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη …Ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του… ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Μήπως κάτι αρχίζει να μας θυμίζει;) Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να …συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κοίτα κάτι συμπτώσεις…)

 Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (απ νάτο!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Αυτό σίγουρα κάτι μας θυμίζει;) Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Ε όχι, δεν γίνεται, πλάκα μας κάνουν…) Για να μην τα πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου.

Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας, είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού που τα κατέγραψε:

1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν. (όπα…)
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες. (αμάν…)
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της “δεκάτης”, που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή. (από τότε έ…)
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.(ΦΠΑ δεν είχε τότε…)
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα. (έλα…)
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους. (είχε ο Λοβέρδος προ-προπάππου τότε;)
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. (πιθανόν να έφερναν ξένους…)
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. (ε, όχι, αυτό όχι…)
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες “εθνικές γαίες” με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. (ερχόμαστε δεύτεροι…)
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού. (αθάνατη Ελλάδα…) (Είναι να τρελαίνεσαι, είναι δυνατόν να αντέγραψαν οι τωρινοί ένα τόσο παλιό σχέδιο, μια που δεν είχαν άλλες ιδέες;)
Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; για ποιούς; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε “τι πέτυχαν με όλα αυτά;”, σας απαντώ: Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το “Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν” του Χαριλάου Τρικούπη, το 1893.
Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.

Πηγή: http://www.parakseno.gr/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-2012t%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84/

Ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και αύξηση της φτώχειας από το 2010

Σοκαριστικά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ

Σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων ήδη από το 2010, η φτώχεια παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, «αγκαλιάζοντας» πια και νέα κατηγορία, αυτή των φτωχών εργαζόμενων, η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών «ανοίγει» θυμίζοντας άλλες εποχές, ενώ ραγδαία αύξηση παρουσιάζει και το ποσοστό των Ελλήνων που βλέπουν σε απόσταση αναπνοής το κατώφλι της φτώχειας, σύμφωνα με τα σοκαριστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που καταγράφουν τις σημαίνει κρίση και ύφεση στην πραγματική ζωή.

Σημειώνεται δε ότι την διετία που ακολούθησε δεν χρειάζεται επιστημονική γνώση για να καταλάβει κανείς ότι οι συνθήκες έχουν επιδεινωθεί κατά πολύ.

Πάνω από το 3 εκατ. πολίτες απειλούσε από το 2010 ο κίνδυνος φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με την έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών της ΕΛΣΤΑΤ με βάση τα εισοδήματα 2010.

Στη φτώχεια νοικοκυριών η χώρα βρίσκεται στη 2η θέση στην Ευρώπη μετά τη Βουλγαρία, με 901.194 νοικοκυριά να βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας.

Η παιδική φτώχεια ανέρχεται (με βάση στοιχεία του 2010) στο 23,7%. Στο 23,6% η φτώχεια σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.

Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας σε εργαζόμενους αγγίζει το 11,9%. Σημαντικό στοιχείο την εποχή που προωθούνται όσο ποτέ άλλοτε οι ελαστικές μορφές απασχόλησης είναι ότι στους εργαζομένους με μερική απασχόληση ο κίνδυνος φτώχειας ανέρχεται σε 21,4%, ενώ στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση σε 10,4%.

Ακόμη ποιοτικό συμπέρασμα κρίσιμης σημασίας είναι ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών πλέον δεν αφορά μόνο τον φτωχό πληθυσμό της χώρας, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού.

Το 42,7% του φτωχού πληθυσμού στερείται καλής διατροφής, το 69,5% (του φτωχού πληθυσμού) και το 24,9% του μη φτωχού δηλώνει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες αξίας περίπου 600 ευρώ.

Το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που δηλώνει οικονομική αδυναμία να έχει ικανοποιητική θέρμανση ανέρχεται σε 18,7%.

Βουτιά 9,3% υπέστη (σε πραγματικούς όρους λαμβανομένου υπόψη και του πληθωρισμού) η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών, με το μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών να αφορά στα είδη διατροφής (18%) και να ακολουθούν οι μεταφορές (13,5%) και η στέγαση (11,7%), ενώ οι υπηρεσίες της εκπαίδευσης αποτελούν το μικρότερο μερίδιο των δαπανών (3,3%).

Ενδεικτικό δε της ισότητας στην επιβάρυνση που δέχονται οι οικονομικές τάξεις είναι ότι το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης (αγορές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,5 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού.

Πηγή : http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231220484&ref=newsletter