Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Τότε και τώρα

Κάνοντας αναδρομή στα παιδικά μου χρόνια, άρχισα κάποια στιγμή να συγκρίνω το χθες με το σήμερα.
Τελικά οδηγήθηκα στα εξής :

Τότε που ήμασταν παιδιά, παίζαμε τρέχοντας  παρέα με τα φιλαράκια μας σε αλάνες και σε πάρκα.
Τώρα τα παιδιά παίζουν σε παιδότοπους …
Τότε παίζαμε όλοι μαζί μακριά γαϊδούρα, κουτσό, αγαλματάκια, πινακωτή, ινδιάνους και καουμπόηδες
Τώρα παίζουν όλα μαζί line age, το καθένα πίσω από τον υπολογιστή του…
Τότε είχαμε μία τηλεόραση και μαζευότανε όλη η οικογένεια να δει
Τώρα έχουμε μία τηλεόραση σε κάθε δωμάτιο και ο καθένας βλέπει το δικό του πρόγραμμα…
Τότε όταν πεινούσαμε, τρώγαμε μία φέτα ψωμί με νερό και ζάχαρη ή αυγό χτυπημένο με ζάχαρη και κακάο
                Τώρα όταν τα παιδιά πεινάνε, τρώνε junk food, γαριδάκια και φουντούνια…
Τότε τρώγαμε ροδάκινο και πλημμύριζε το στόμα μας από την γεύση του!
                Τώρα έχουμε τον κώδικα alimentarius και δεν ξέρουμε τι τρώμε…
Τότε πηγαίναμε σχολείο με τις ποδιές μας και δεν μας ένοιαζε τι φορούσε ο άλλος, γιατί όλοι φορούσαμε τα ίδια
Τώρα γίνεται μάχη ολόκληρη, για το τι θα βάλει το πρωί για το σχολείο του, έτσι ώστε να ξεχωρίζει…
Τότε είχαμε την γιαγιά μας να μας λέει παραμύθια
                Τώρα έχουμε τους πολιτικούς  που μας λένε παραμύθια…
Τότε βλέπαμε στην απογευματινή ζώνη Λούση, Ρομπέν των δασών, Μίκυ Μάους
                Τώρα βλέπουν τα παιδιά Τα μυστικά της Εδέμ, διάφορα reality και comics 
                πολεμικά
Τότε πριν να ξεκινήσει το μάθημα στο σχολείο, κάναμε προσευχή, έπαρση και υποστολή σημαίας
                Τώρα χτυπάει απλά το κουδούνι…
Τότε ξέραμε την ιστορία της Ελλάδος
                Τώρα ξέρουμε την παγκόσμια ιστορία…
Τότε ξέραμε τους ήρωες του ’21 και γιατί γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου
Τώρα δεν ξέρουν τους ήρωες και σου λένε ότι το ΟΧΙ είναι αρνητικό μόριο (αν το ξέρουν κι αυτό δηλαδή)…
Τότε περνούσαμε 10:30 το βράδυ από την πλατεία Ναυαρίνου μετά από το φροντιστήριο δίχως να φοβόμαστε
Τώρα αποφεύγουμε να περνάμε από εκεί, ακόμη κι αν είναι απογευματάκι…
Τότε έπιαναν τον έμπορο ναρκωτικών και μόνο που δεν τον κρεμούσανε
             Τώρα πιάνουν τους χρήστες και ο έμπορος ανενόχλητος συνεχίζει 
              να θησαυρίζει…
Τότε αφήναμε τα κλειδιά επάνω στην πόρτα και έμπαινε ο φίλος, φωνάζοντας «ήρθα»
Τώρα έχουμε θωρακισμένες πόρτες και ο φίλος πρέπει να πάρει τηλέφωνο για να έρθει…
Τότε φεύγαμε διακοπές και δεν μας ενοχλούσε κανένας
                Τώρα πάμε διακοπές και ακούμε γύρω μας εκατοντάδες κινητά 
                 να χτυπάνε…
Τότε τα καλοκαίρια στις διακοπές φοβόμασταν μην καούμε από τον ήλιο και πάθουμε ηλίαση και εγκαύματα
                Τώρα φοβόμαστε μην μας δει ο ήλιος και πάθουμε μελάνωμα…
Τότε μαζεύαμε βρόχινο νερό για λούσιμο κι όταν έβρεχε απλά φοβόμασταν μην γίνουμε μούσκεμα
Τώρα όταν βρέχει, φοβόμαστε μην βραχούμε γιατί υπάρχει ραδιενέργεια στην ατμόσφαιρα…
Τότε δούλευε ο πατέρας και συνήθως ο μισθός του έφτανε για να περνάει καλά η οικογένεια
            Τώρα δουλεύουν όλοι (αν βρουν δουλειά…) και δεν τα βγάζουν πέρα…
Τότε είχαμε συγγενείς μετανάστες στην Γερμανία, στην Αμερική, στην Αυστραλία
Τώρα, έχουμε πάλι μετανάστες, τα παιδιά μας, που φεύγουν στην Γερμανία, στην Αμερική, στην Αυστραλία…
Τότε έκαναν κατάληψη οι φοιτητές στο πανεπιστήμιο και μπήκαν μέσα τα τανκς
                Τώρα μπαίνουν οι χούλιγκαν  και οι τρομοκράτες…
Τότε έκαναν κατάληψη οι φοιτητές στο πανεπιστήμιο για τα δικαιώματά τους
                Τώρα κάνουν κατάληψη οι λαθρομετανάστες για τα δικαιώματά τους…
Τότε στις διαδηλώσεις, μας χτυπούσε ο στρατός
                Τώρα μας χτυπάνε τα ΜΑΤ
Τότε είχαμε την Ελλάδα να υποφέρει υπό δικτατορικό καθεστώς
                 
Τώρα η Ελλάδα μας ψυχορραγεί 
 έχοντας Δημοκρατία…

O tempora! O mores!…
redhead

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου